Aangezien wij hier maar kort waren en we zo veel mogelijk van Terschelling wilden zien stonden we vroeg op. ’s Ochtends is het licht buiten ook prachtig trouwens, fantastisch om mooie foto’s te maken. Om 7.00 meldden we ons in de ontbijtruimte. Het ontbijtbuffet was uitstekend. Het brood was heerlijk vers, er lag fruit, hard- en zachtgekookte eitjes, roerei en spek. Daarbij was er ook keuze uit verschillende soorten yoghurt en muesli, kortom, helemaal goed. Na een stevig ontbijt konden we er voorlopig tegen en dat was ook de bedoeling, we hadden grootse plannen voor vandaag!
Op de fiets vanaf West-Terschelling naar het natuurgebied de Boschplaat De fietsroute is werkelijk prachtig.
We fietsten om 7.45 weg bij het hotel. Ons doel was om naar de Boschplaat te fietsen en daar te gaan wandelen. We wilden het Drenkelingenhuisje bezoeken en daar moesten we wel wat voor doen. Eerst moesten van ons hotel in West- Terschelling naar Oosterend fietsen, zo’n 15 kilometer. Van daaruit hadden we nog enkele kilometers te voet af te leggen alvorens we bij het Drenkelingenhuisje kwamen.
Via de Waddendijk fietsen we eerst naar Midsland. De route langs de Waddenzee was mooi. Zo mooi dat we regelmatig even stopten om foto’s te maken. Er stond zo vroeg in de ochtend nog geen zuchtje wind dus de zee was zo glad als een spiegel. Samen met het vroege ochtendlicht was het net of je in een sprookje fietste, dit was de zee op z’n mooist! We passeerden schapen die lekker stonden te grazen op de dijk, de dieren trokken zich niets van ons aan. Het beloofde weer een warme dag te worden, 28 graden Celsius. We wilden dus eerst even naar de supermarkt in Midsland om wat flesjes water te kopen zodat we voldoende te drinken bij ons hadden.
Nadat we voldoende water hadden gekocht vervolgden we onze fietstocht richting Oosterend. Echter, op de route kwamen we nu weer een mooi vogeluitkijkpunt tegen. Natuurlijk moesten we daar even stoppen om de hoge duin op te klimmen en foto’s te maken. Daarna werd het echt tijd om door te fietsen naar de Boschplaat, we wilden er toch vroeg in de ochtend zijn vanwege het mooie licht en de rust. Toen we onze eindbestemming bereikte stond er nog geen enkele fiets bij de fietsenstalling, we waren de eerste.
Je fiets stal je gemakkelijk bij de ingang van het natuurgebied de Boschplaat.
Via een wandelpad liepen we links het natuurgebied in. Wij zijn echte natuurliefhebbers en voor ons was dit een waar paradijs. De enige geluiden die we er hoorden waren die van de vogels, verder was het er volledig stil. De meeuwen vlogen op als we langs liepen maar leken verder amper angstig voor ons. De groene natuur stak op veel plekken prachtig af tegen de licht gele duinen en de helder blauwe lucht, er was geen wolkje te zien.
Prachtig uitzicht over de duinen en zee bij de Boschplaat.
We volgden het pad zo’n 4,5 kilometer, toen zagen we het huisje van de vrijwilligers van Staatsbosbeheer. Daar konden we via een smal pad door de duinen naar het strand. En toen we het strand daar zagen moesten we weer even in onze ogen wrijven, zo mooi. Het strand was ook hier ontzettend breed en er was niemand te zien. Het leek wel of we op een andere planeet liepen. Nadat we nog ongeveer één kilometer door het zand hadden gelopen bereikten we het Drenkelingenhuisje. Deze plek is echt een bezoekje waard, het lijkt wel een filmlocatie. En vergeet niet je camera mee te nemen. We besloten hier even te pauzeren om uit te rusten van de fiets- en wandeltocht, dit was een ideale locatie.
Na de pauze begonnen we aan onze terugtocht, we hadden nog wel wat kilometers af te leggen. We wilden nu via het strand teruglopen naar onze fietsen, dat zou zo’n vijf kilometer zijn.
Het
Drenkelingenhuisje is een leuk doel om naar toe te wandelen.
Onder weg vlogen meeuwen af en aan. We zagen schelpen in allerlei soorten en maten. Een enkele keer kwamen we een andere wandelaar tegen maar niet vaak. We genoten van de zon, de heerlijk frisse zeelucht, het strand en de zee. En plotseling kwam daar een rond zwart bolletje boven de golven uit: een zeehond! Het is zo leuk om een wilde zeehond te zien zwemmen in zee, daar word je echt helemaal vrolijk van. Hij kwam ook best dicht bij de kust dus we konden hem ook goed zien. Ik kon er zelfs foto’s van maken. Het beest keek nieuwsgierig naar ons alsof niet wij hem bekeken maar hij ons, haha! Hij bleef ruim vijf minuten bij ons zwemmen en daarna verdween hij weer onder water. Wat een avontuur, dit was de kers op de taart!
Weer teruggekomen bij de fietsen gingen we weer terug naar ons hotel in West-Terschelling. Maar niet zonder eerst een heerlijk verkoelend ijsje te hebben gegeten bij Heartbreak Hotel, het strandpaviljoen bij Oosterend aan Zee. Het was er rustig op het strand en de sfeer was super relaxed. Dat paste precies bij het eilandgevoel van Terschelling dat wij inmiddels hadden. Na het ijsje vervolgende we de terugtocht. Fijn dat we E-bikes hadden, door deze fietsen hadden we in twee dagen tijd behoorlijk wat van het eiland kunnen zien.
Heartbreak Hotel is geen hotel maar een strandpaviljoen bij Oosterend aan Zee.
Na een frisse douche waarbij al het zand van ons afspoelden waren we weer zo goed als nieuw en fris als een hoentje. Klaar voor het diner! Bij ons arrangement zat één 3-gangen diner en dat hadden we voor vandaag ingepland. Omdat het buiten nog steeds fantastisch weer was waren de tafels buiten ingedekt en we werden naar een tafeltje met schitterend uitzicht over de haven gebracht. Het voorgerecht, een rouleaus van vis met garnalen was zeer smakelijk. Vervolgens een zomer-stampotje van snijbonen met een sukadelapje en een salade, eveneens prima. Als dessert had de patissier een heerlijk taartje met cranberry’s, room en mango-ijs gemaakt. Alle gerechten waren lekker maar dit nagerecht was werkelijk overheerlijk.
Na het diner maakten we een wandeling. De zon ging al bijna onder en ik wilde er graag wat foto’s van maken. We liepen naar het strand bij West-Terschelling. Het was eb en daardoor was er een boot droog komen te liggen. De sfeer was idyllisch, het licht en de kleur van de ondergaande zon adembenemend mooi! Snel maakte ik wat foto’s voordat de zon onder was. Wat een fijne afsluiter van zo’n mooie dag. Het was onvergetelijk!